دسته های دارویی

1. داروهای ضد آریتمی: از داروهای اساسی در بخش CCU می باشند مثل; لیدوکائین، پروکائین آمید، کینیدین، فنی توئین، آمیودارون و برتیلیوم.

2. داروهای گشاد کننده عروق کرونر: از داروهای مهم در درمان و تسکین آنژین صدری می باشند مانند; قرص زیرزبانی TNG، ایزوسورباید دی نیترات (ایزوردیل)، نیتروکائین و پماد نیتروباید.

3. داروهای افزایش دهنده قدرت انقباضی قلب: گلیکوزیدهای قلبی مانند دیگوکسین و دیژیتوکسین سبب افزایش قدرت انقباضی قلب می شوند. هم چنین این داروها در درمان آریتمی هایفوق بطنی نیز استفاده می شوند.

4. داروهای بتابلوکر: شامل; پروپرانولول (ایندرال)، آتنولول، آلپرانولول، سوتالول و متوپرالول می باشد. در موارد آریتمی ها (برای کم کردن ضربان قلب)، آنژین صدری، . هیپر تانسیون استفاده می شود.

5. داروهای پایین آورنده فشار خون: شامل; آلدومت ( متیل دوپا)، پرازوسین، هیدرولازین، گاپتوپریل، انالاپریل، والساراتان، لوسارتان و دیازوکساید می باشد.

6. داروهای تنگ کننده عروق و بالا برنده فشار خون: شامل; اپی نفرین (آدرنالین)، نورااپی نفرین، و دوپامین

7. داروهای ضد انعقاد ( آنتی کواگولان): مثل هپارین که فرم تزریقی می باشد و وارفارین سدیم (کومادین) که فرم خوراکی بوده و بصورت 2 و 5 میلی گرم است. آسپرین، تیکلوپیدین و دی پریدامول برای جلوگیری از تشکیل لخته استفاده می شوند.

8. داروهای ضد آنتی کواگولان: شامل ویتامین K ( در درمان مسمومیت با وارفارین سدیم) و سولفات پروتامین ( در درمان مسمومیت با هپارین) استفاده می شود. هر 1mg سولفات پروتامین حدود 100 واحد هپارین را خنثی می کند.

9. داروهای مدر: شامل; فورسماید (لازیکس)، اسپیرونلاکتون (آلداکتون)، اتاکرینیک اسید و تریامترن H

10. داروهای گشاد کننده برونش: مثل آمینوفیلین و سالبوتامول

11. داروهای ضد درد: شامل; مورفین، پتیدن و استامینوفن

12. داروهای آرام بخش و خواب آور: شامل; دیازپام، اکسازپام و کلردی آزوپوکساید

13. داروهای ضد استفراغ: شامل; تری فلوپرازین (اسکازینا)، ویتامین B6 و متوکلوپرامید

14. الکترولیتها: شامل; پتاسیم، کلسیم، و بی کربنات سدیم

15. سرمهای مختلف: باید توجه داشت که بهترین سرم برای بیمار قلبی دکستروز 5% می باشد.